خازن یکی از کلیدی‌ ترین عناصر منفعل در الکترونیک است؛ عنصری که می‌تواند انرژی الکتریکی را ذخیره کند، در زمان نیاز آزاد سازد، نویز را حذف نماید و حتی در ایجاد زمان‌ بندی نقش داشته باشد. در مدارهای جریان مستقیم (DC)، خازن‌ها عملکردی چندگانه دارند و حضور آن‌ها در منابع تغذیه، مدارهای دیجیتال و سیستم‌های کنترلی تقریباً اجتناب‌ ناپذیر است.

 نقش‌های اساسی خازن در مدارهای DC

صاف‌ سازی ولتاژ 

پس از یکسوسازی ولتاژ AC، خروجی همچنان دارای نوساناتی به نام ریپل است. خازن صاف‌ کننده در قله‌های ولتاژ شارژ می‌شود و هنگام افت ولتاژ انرژی خود را آزاد می‌کند. نتیجه این فرآیند کاهش محسوس ریپل، روان‌تر شدن ولتاژ خروجی و پایداری بهتر مدار است. در منابع تغذیه معمولاً از ترکیب خازن‌های الکترولیتی با ظرفیت بالا (برای ریپل‌های فرکانس پایین) و خازن‌های سرامیکی نزدیک بار (برای نویزهای فرکانس بالا) استفاده می‌شود. توجه شود که خازن به‌ تنهایی رگولاسیون دقیق ولتاژ ایجاد نمی‌کند و برای تثبیت کامل، وجود رگولاتور ضروری است.

ذخیره‌ سازی انرژی

در مدارهای دیجیتال، خازن‌های دکوپلینگ مشابه یک مخزن انرژی سریع عمل می‌کنند. وقتی یک IC به‌ طور ناگهان جریان بیشتری نیاز دارد، خازن انرژی ذخیره‌ شده را آزاد می‌کند و از افت ولتاژ لحظه‌ای جلوگیری می‌کند. این رفتار باعث تثبیت تغذیه و جلوگیری از ریست ناخواسته میکروکنترلرها و FPGAها می‌شود.

فیلتر کردن نویز و جلوگیری از تداخل

خاصیت عبور AC و مسدود کردن DC در خازن‌ها، آن‌ها را به ابزاری مؤثر برای حذف نویز تبدیل کرده است. خازن‌های بای‌ پس نویزهای فرکانس بالا را از خطوط تغذیه حذف می‌کنند و خازن‌های دکوپلینگ مانع انتقال نویز بین بخش‌های مختلف مدار می‌شوند. همچنین خازن‌ها همراه مقاومت یا سلف، ساختار فیلترهای RC و LC را تشکیل می‌دهند. برای حذف طیف وسیعی از فرکانس‌ها، ترکیبی از چند خازن با ظرفیت متفاوت (مثل ۱۰۰nF و ۱۰µF) به کار می‌رود.

ایجاد تأخیر زمانی در مدارهای RC

مدار RC یکی از ساده‌ ترین و کاربردی‌ ترین روش‌ها برای تولید زمان‌ بندی است. ثابت زمانی آن که برابر τ = R × C است، امکان ایجاد تأخیرهایی از چند میکرو ثانیه تا چند ثانیه را فراهم می‌کند. این تأخیر در مدارهای ریست اولیه، تولید پالس‌های زمانی، نوسان‌ سازهای ساده و کنترل رویدادها کاربرد دارد.

نمودار کاربرد خازن در مدار های DC

 انواع خازن‌های رایج در مدارهای DC

خازن الکترولیتی

این خازن‌ها ظرفیت زیاد را در حجم کم ارائه می‌دهند و گزینه‌ای مناسب برای صاف‌ سازی و ذخیره انرژی هستند. الکترولیتی‌ها پلاریزه‌اند و در صورت اتصال اشتباه ممکن است آسیب ببینند. همچنین به مرور زمان و در دماهای بالا دچار افزایش ESR و کاهش عمر می‌شوند. با وجود این، در منابع تغذیه معمولاً اولین انتخاب هستند.

 خازن سرامیکی (MLCC)

خازن‌های سرامیکی غیرپلاریزه، کوچک و بسیار مناسب برای فرکانس‌های بالا هستند. به دلیل ESR و ESL پایین، بهترین گزینه برای بای‌ پس و دکوپلینگ محسوب می‌شوند. البته ظرفیت برخی انواع در برابر تغییر ولتاژ کاهش می‌یابد. انواع C0G/NP0 پایداری دمایی بسیار خوبی دارند.

 خازن فیلمی

این خازن‌ها پایداری دمایی و الکتریکی عالی، عمر طولانی و رفتار دقیق دارند. به همین دلیل در مدارهای صوتی و فیلترهای باکیفیت استفاده می‌شوند. عیب اصلی آن‌ها ابعاد بزرگ‌ تر است.

خازن تانتالیوم

تانتالیوم‌ها ظرفیت مناسب را در حجم کوچک ارائه می‌دهند و پایداری ولتاژ خوبی دارند. با این حال نسبت به جریان‌های هجومی و اضافه‌ ولتاژ حساس‌اند و قیمت بیشتری دارند. در مدارهای حساس و فشرده استفاده زیادی دارند.

معرفی انواع خازن ها

 مزایا و معایب استفاده از خازن در مدارهای DC

مزایا

  • اندازه کوچک و قیمت مناسب
  • امکان کاهش ریپل و حذف نویز
  • پاسخ بسیار سریع در شرایط گذرا
  • قابلیت ذخیره انرژی و جبران افت ولتاژ
  • نقشی اساسی در پایداری تغذیه ICها

معایب

  • حساسیت به دما و فرسایش در طول زمان (به‌ ویژه الکترولیتی‌ها)
  • رفتار غیر خطی در بعضی خازن‌های سرامیکی
  • احتمال نشتی جریان در خازن‌های نامرغوب یا قدیمی
  • لزوم رعایت قطبیت در خازن‌های پلاریزه مانند الکترولیتی و تانتالیوم

 نکات مهم در انتخاب خازن مناسب

  • ولتاژ نامی باید حداقل ۲۰ تا ۳۰ درصد بالاتر از ولتاژ کاری باشد.
  • ظرفیت خازن بر اساس نوع کاربرد انتخاب شود (مثلاً برای پردازنده‌ها، فیلترها یا ذخیره انرژی).
  • ESR مناسب، به‌ویژه در منابع تغذیه، اهمیت زیادی دارد.
  • شرایط محیطی و دمای کاری باید در نظر گرفته شود.
  • در دکوپلینگ، خازن باید تا حد امکان نزدیک IC نصب شود.

کاربرد خازن در مدار DC

جمع‌ بندی

خازن‌ها نقش‌های متنوع و حیاتی در مدارهای DC دارند. آن‌ها در صاف‌ سازی ولتاژ، ذخیره انرژی، حذف نویز و زمان‌ بندی کاربردهای بسیار گسترده‌ای دارند. انتخاب درست نوع خازن، ظرفیت، ولتاژ نامی و پارامترهای الکتریکی باعث افزایش کیفیت، پایداری و عمر مدار می‌شود.